Historia klubu

OPIS 50 LAT KLUBU SPORTOWEGO LEŚNIK W POZNANIU

ZAPRASZAMY WSZYSTKICH DO UPRAWIANIA ŁUCZNICTWA I KORZYSTANIA Z NASZEJ WIEDZY I DOŚWIADCZENIA
ROK 1937

Klub Sportowy „Leśnik” rozpoczął swą działalność w 1937 roku przy Dyrekcji Lasów Państwowych w Poznaniu. W Klubie zawiązały się dwie sekcje a mianowicie sekcja łucznicza i sekcja strzelecka. Sekcja strzelecka miała charakter wewnątrz klubowy i jej sukcesy nie wykraczały poza środowisko pracownicze. Założycielem sekcji łuczniczej i zarazem jej kierownikiem był Kol. Bernard Twardowski pracownik Dyrekcji Lasów Państwowych w Poznaniu. Sekcja Łucznicza w chwili założenia miała 15 członków i już w 1937 roku zanotowała pierwszy sukces. Kol. Bernard Twardowski w tym roku zdobywa tytuł Mistrza Poznania oraz uzyskuje kwalifikacje instruktora i sędziego Łuczniczego.

ROK 1938

Sekcja Łucznicza ponownie notuje sukcesy. Kol. Bernard Twardowski po raz drugi zdobywa tytuł Mistrza Poznania oraz po raz pierwszy tytuł Mistrza Okręgu.

ROK 1939

Kronika klubowa nie zanotowała w tym roku sukcesów sportowych, natomiast godnym podkreślenia był fakt, te członkowie sekcji Łuczniczej brali udział w kursie Łuczniczym zorganizowanym przez Klub dla leśników z całej Polski w Sierakowie. Kierownikiem kursu był Kol. Bernard Twardowski. Wydarzenia wojenne roku 1939 przerywają działalność Klubu aż do 1948 r.

ROK 1948

Po długiej przerwie Klub wznawia działalność. Z inicjatywy Kol. Bernarda Twardowskiego wznawia działalność sekcja łucznicza przy pionie związkowym Chemików pod nazwą Unia – Letnik. Kierownikiem sekcji j zarazem trenerem jest Kol. B. Twardowski. W tym samym roku po zmianach organizacyjnych w lasach państwowych Klub Sportowy przenosi swą działalność do Okręgowego Zarządu Lasów Państwowych w Poznaniu. Również w tym roku z inicjatywy i przy czynnej współpracy Kol. Edmunda Brzuski wznawia swą działalność sekcja strzelecka, która wraz z sekcjami tenisa stokowego i szachową są sekcjami wewnątrz zakładowymi.

ROK 1949

W tym roku zawodnicy i działacze sekcji łuczniczej notują pierwsze sukcesy sportowe. Kol. B. Twardowski reprezentuje barwy Polski w Międzynarodowych Zawodach Korespondencyjnych o „Puchar Seufab”, w których uzyskuje trzeci wynik w kraju 1008 pkt ustanawiając również rekord Okręgu. W tych samych zawodach Kol. Gabriela Nawrot zdobywa I miejsce. Godnym odnotowania jest również fakt pobicia rekordu Polski w konkurencji L VIII 1130 pkt. przez zespół żeński Klubu w składzie Nawrot – Jankowska – Krugiołka. Na mistrzostwach Polski w Łodzi Kol. B. Twardowski otrzymuje odznakę Łuczniczą klasy wyborowej.

ROK 1950

Dalsze sukcesy sportowe sekcji łuczniczej to I miejsce zespołu żeńskiego w Mistrzostwach Okręgu oraz indywidualnie Kol. G. Nawrot. W zawodach o puchar MTP Kol. B. Twardowski zajął II miejsce a zespół kobiet również II miejsce. W tym roku po raz pierwszy zawodnik Klubu został włączony do reprezentacji kraju. Kol. B. Twardowski wyznaczony został na mecz z Czechosłowacją. W Mistrzostwach Polski w Sopocie kol. G. Nawrot zdobyła w konkurencji L — V /odległości krótkie/ tytuł I wicemistrza Polski, a zespół żeński w składzie Nawrot, Jankowska, Krugiołka tytuł II wicemistrza Polski w konkurencjach Ł-V i Ł-XI.

ROK 1951

Polski Związek Łuczniczy zorganizował kurs unifikacyjny trenerów i instruktorów w ośrodku WF w Czerwieńsku, w którym to kursie brali udział między innymi i ukończyli go członkowie Klubu Kol. Kol. Gabriela Nawrot i Bernard Twardowski. Z ważniejszych sukcesów sportowych w tym roku należy odnotować zdobyty tytuł I wicemistrza Polski w konkurencji L.-IX /odległości długie/ przez zespół: żeński na Mistrzostwach Polski w Międzyzdrojach. Na tych samych zawodach zespół żeński zdobył tytuł II wicemistrza Polski. Również na Mistrzostwach Miasta Krakowa klubowy zespół żeński pobił rekord Polski w konkurencji Ł-VIII.

ROK 1952

Na Mistrzostwach Z.Z.S. w Szczecinie zespół żeński zdobył: tytuł I wicemistrza w konkurencji Ł-XV wynikiem 4922 pkt. Indywidualnie Kol. Gabriela. Nawrot zdobyta III miejsce. Również w tym roku na Mistrzostwach Polski w Sopocie Kol. G Nawrot zdobyta wysoką VII lokatę wynikiem 1721 pkt.

ROK 1953

Z sukcesów sportowych w tym roku odnotowano indywidualne zwycięstwo zawodniczki w Mistrzostwach Okręgu. I miejsce w tych zawodach uzyskała Kol. Krugiołka. W ogólnopolskich zawodach o Mistrzostwo Miasta Poznania zespół żeński zdobył II miejsce. Na Mistrzostwach Polski w Zakopanem Kol. G. Nawrot uzyska a IX miejsce wynikiem 1784 pkt.

ROK 1954

Jest to rok zmian organizacyjnych, gdyż Klub Sportowy przechodzi pod barwy Ludowych Zespołów Sportowych. W roku tym nie odnotowano większych sukcesów sportowych.

ROK 1955

Zaistniała w roku poprzednim reorganizacja osłabiła nieco efekty pracy sportowej. Tym nie mniej do ważniejszych osiągnięć należy zaliczyć zdobycie II miejsca na Zawodach Poznań -Kraków przez Kol. Gabrielę Nawrot. W tym roku trener Klubu Kol. Bernard Twardowski powołany został przez GKKFiT na kierownika Obozu przygotowawczego przed Między narodowymi Igrzyskami Młodzieży oraz na kierownika ekipy polskiej na te Igrzyska. Trener Bernard Twardowski został odznaczony Brązową Odznaką LZS.

ROK 1956

Zawodnicy Klubu startują w szeregu imprezach sportowych. Jednym z wartościowych wyników tego roku to zdobycie I miejsca przez chłopców i II miejsca przez dziewczęta w Zawodach Zimowych w Hali. W tym również roku działacz klubowy i trener Bernard Twardowski otrzymuje Honorową Odznakę PZŁucz, a Kol. Kol. Gabriela i Roman Nawrot otrzymują dyplomy uznania WKKFiT.

ROK 1957

Rok kolejnej reorganizacji w ruchu sportowym. Powstaje. Federacja Leśników i Drzewiarzy a sekretarzem Federacji jest Kol. Bernard Twardowski. Zmiany organizacyjne wpłynęły na osłabienie wyników sportowych tego roku.

ROK 1958

Z ważniejszych sukcesów sportowych w tym roku należy odnotować zdobycie II miejsca przez Kol. Krystynę Kopicką na Mistrzostwach Okręgu, zdobycie przez Sekcję Łuczniczą X miejsca we współzawodnictwie krajowym oraz zdobycie I miejsca przez Kol. Kruczyńską na. Międzynarodowych Zawodach z Banikiem Ostrawa. W tym roku dalsi członkowie Klubu otrzymują Odznaki Honorowe PZucz a mianowicie Roman Nawrot i Edward Szarata. Nasz Klub zostaje wpisany na listę stowarzyszeń Prezydium Rady Narodowej m. Poznania pod numerem 82.

ROK 1959

Jest, rokiem dalszego ożywienia w pracy Klubowej. Trener i działacz klubowy Kol. Bernard Twardowski jest wyznaczony na kierownika ekipy polskiej na tournee po Chińskiej Republice Ludowej.

Kol. Krystyna Twardowska jako czwarty członek w historii Klubu otrzymuje Odznakę Honorową PZŁucz. a Kol. G. Nawrot Dyplom Uznania Zarządu Okręgu PZŁucz.

Z ważniejszych sukcesów sportowych tego roku należy wymienić:

II miejsce Kol. Krystyny Kopickiej na Mistrzostwach Okręgu,

III miejsce Kol. K. Sroczyńskiego na Mistrzostwach Okręgu Juniorów,

I miejsce Kol. K. Kopickiej na zawodach Szczecin—Wrocław—Poznań

oraz w Pucharze Surmy II miejsce przez Kol. Krystynę. Kopicką i V miejsce przez Kol. Lucjana Radkiewicza. W roku tym 3 chłopców zdobyło I kółko olimpijskie.

ROK 1960

Zawodnicy sekcji łuczniczej startują w szeregu zawodach regionalnych i krajowych. Do wyróżniających się osiągnięć można zaliczyć:

II miejsce Kol. Krystyny Kopickiej w Mistrzostwach Okręgu Seniorów,

IV miejsce Kol. G. Nawrot w Mistrzostwach Okręgu Juniorów,

II miejsce Kol. L. Radkiewicza w Zawodach o Puchar PKWN oraz

V miejsce Kol. L. Radkiewicza w zawodach o Puchar KS Warta.

W Drużynowych Mistrzostwach II Ligi zawodnicy Klubu zajęli VII miejsce. W zawodach o kółko olimpijskie juniorzy:

Janina Nawrot i Kazimierz Sroczyński zdobyli normę na II kółko olimpijskie.

W 1960 roku Klub posiadał 2 rekordy Okręgu Poznańskiego.

ROK 1961

Udział zawodników w 13 imprezach łuczniczych tego roku dał szereg wartościowych rezultatów a mianowicie:

III miejsce Kol. Janiny Nawrot w Mistrzostwach Okręgu Juniorów,

III miejsce Kol. Florczaka w Zawodach PKWN,

III miejsce Kol. Żurawskiej w Okręgowych Mistrzostwach Seniorów oraz

IV miejsce Kol. Kopickiej w Jubileuszowych Zawodach o Puchar KS Surma.

W zawodach o puchar KKS Lech zespół młodzieżowy Klubu zajął II miejsce.

W roku 1961 Klub posiadał oprócz trenera B. Twardowskiego 2 instruktorów /Z. Krugiełka i E. Szarata/ oraz 3 sędziów łuczniczych w tym 2 klasy państwowej /B. Twardowski i R. Nawrot/.

Z okazji obchodów 1000—lecia Państwa Polskiego Kol. B. Twardowski uzyskał złoty dyplom PZŁucz, Kol. Gabriela Nawrot srebrny dyplom a Kol. Roman Nawrot brązowy.

ROK 1962

W dniu 26 marca 1962 roku na walnym zebraniu sprawozdawczo – wyborczym wybrano Zarząd Klubu w następującym składzie:

Prezes -Roman Nawrot, Wiceprezes -Edmund Brzuska, sekretarz Józef Bock, skarbnik – Krystyna Szymkowska, gospodarz — Mikołaj Wasiliew, kierownik sekcji łuczniczej – Edmund Paryzek, kierownik sekcji strzelecko—śrutowej -Maciej Borczyński, kierownik sekcji tenisa stołowego Florian Piechowiak.

Jak się później okazało było to jedyne walne zebranie do 1968 roku. W międzyczasie ze składu Zarządu wycofali się Kol. Kol. Krystyna Szynikowska i Józef Bock. Z 4 sekcji, jakie w Klubie miały działać aktywną pracę rozwijała tylko sekcja łucznicza.

Zawodnicy sekcji łuczniczej Klubu startują w 13 imprezach łuczniczych. Do najpoważniejszych sukcesów sportowych zaliczyć należy zdobycie Mistrza Okręgu Młodzików przez zawodnika Zdzisława Pawłowskiego.

Do w/w zawodnika należał również rekord Okręgu w konkurencjach ZMŁ-945 pkt i MŁ-478 pkt.

W starcie przedolimpijskim zespół klubowy zajął XIII miejsce a w Drużynowych Mistrzostwach Polski w II Lidze X miejsce. Indywidualnym zwycięstwem naszego zawodnika zakończyła się I Wojewódzka Spartakiada Leśników i Drzewiarzy.

ROK 1963

Poważnym sukcesem zawodników sekcji łuczniczej było zdobycie I miejsca zespołowego w konkurencji ŁB w II Korespondencyjnych Zawodach Łuczniczych o Puchar CRZZ. W II Wojewódzkiej Spartakiadzie Leśników i Drzewiarzy zespół klubowy zajął I miejsce. W Mistrzostwach Okręgowych Młodzików I miejsce zajął nasz zawodnik Mirosław Garstecki.

W skali kraju Mirosław Garstecki również uplasował się na I miejscu, a zespół naszych zawodników na III miejscu. Ważnym świętem klubowym było uroczyste wręczenie w czasie Międzynarodowych Zawodów Łuczniczych odznak „Srebrnego Dysku” dla działaczy naszego Klubu. Odznaki otrzymali Prezes Klubu Roman Nawrot i trenerzy Gabriela Nawrot i Bernard Twardowski.

ROK 1964

Zawodnicy sekcji łuczniczej Klubu startowali w 26 różnych zawodach. Z ważniejszych osiągnięć należy wymienić zdobycie przez zespół seniorów II miejsca w Drużynowych Mistrzostwach Okręgu.

W zawodach Jubileuszowych o Puchar KS Surma startowało 11 zawodników naszego Klubu. Zespołowo KS Leśnik zajął IV miejsce. Na liście 10 najlepszych zawodników Okręgu w grupie seniorek znalazła się 1 zawodniczka, w grupie seniorów 2 zawodników i w grupie juniorów 1 zawodnik.

W sierpniu 1964 roku poważnie zachorował długoletni trener i założyciel Klubu i sekcji łuczniczej Kol. B. Twardowski. Funkcję trenera do końca roku pełni Kol. Gabriela Nawrot.

ROK 1965

W 1965 roku umiera długoletni trener i założyciel Klubu i sekcji łuczniczej Kol. Bernard Twardowski.

W tym roku sekcja łucznicza Klubu nie wykazała większej aktywności z uwagi na chorobę i śmierć trenera Kol. Bernarda Twardowskiego.

Zawodnicy nie brali udziału w rozgrywkach o Drużynowe Mistrzostwa II Ligi Łuczniczej i w rezultacie Klub spadł do III Ligi. Niewielki sukces sportowy odnotował zespół seniorów zajmując III miejsce w Drużynowych Mistrzostwach Okręgu.

ROK 1966

W sekcji łuczniczej funkcję trenera obejmuje Kol. Czesław Ziętkiewicz trener klasy II, który wspólnie z Kol. Gabrielą Nawrot realizują program szkolenia zawodników. W działalności sportowej sekcji nastąpiło ożywienie i zawodnicy uczestniczyli w 25 różnych imprezach sportowych.

Do ważniejszych sukcesów sportowych należy zaliczyć awans Klubu do II Ligi Łuczniczej, III miejsce zespołowe w Spartakiadzie Wojewódzkiej oraz zdobycie tytułu Mistrza Okręgu przez młodzika Eugeniusza Rachutę.

W roku 1966 sekcja łucznicza dysponowała silnym zapleczem młodzieżowym, gdyż zespół młodzików uzyskał tytuł I wicemistrza Okręgu. W skali krajowej na liście l0 najlepszych młodzików w Polsce znajdowali się tacy zawodnicy Klubu jak E. Rachuta /1 miejsce/, R. Galubiński /IV miejsce/, W. Grzegulski /X miejsce/.

Kol. Eugeniusz Rachuta za zdobycie I miejsca i rekord Polski otrzymał puchar Polskiego Związku Łuczniczego.

W tym również roku Klub dopracował się zawodników reprezentujących Klub w kadrze okręgowej.

Z juniorów w kadrze znajdował się Kol. Andrzej Lonowski a z seniorów Kol. Janusz Waśkowiak. Mimo zapału zawodników i rzetelnej pracy trenerów efekty pracy nie są jeszcze zadawalające. Na przeszkodzie stoją warunki materialne Klubu i uporczywy brak sprzętu wyczynowego. Należy zaznaczyć, że w roku 1966 Klub dysponował kwotą 25 tys. zł dotacji i drobną sumą zebraną ze składek członkowskich.

W tym również roku zanika działalność sekcji strzeleckiej w Klubie.

ROK 1967

Działalność Klubu koncentruje się już wyłącznie na sekcji łuczniczej. Zawodnicy startują w wielu imprezach łuczniczych a plonem startów jest zdobycie I klasy sportowej przez Kol. Janusza Waśkowiaka oraz uzyskanie po raz pierwszy normy na gwiazdę FITA, trzech II klas sportowych /Janina Regorius, Remigiusz Regorius i Hancek Władysław/, 6 I-szych klas młodzieżowych oraz 16 drugich klas młodzieżowych. Klub dysponuje nadal dobrym zapleczem młodzieżowym a wyróżniającymi się zawodnikami są Alicja Gogół i Grażyna Lewandowska. W juniorach silnym punktem jest Andrzej Lonowski. W Drużynowych Mistrzostwach Polski w II Lidze zespół klubowy zajął VIII miejsce i zapewnił: sobie prawo startu w II Lidze na rok 1968.

W 1967 roku Klub zrzeszał 53 członków w tym 8 działaczy. Prezesem Klubu był Kol. Roman Nawrot, a kierownikiem sekcji Kol. Remigiusz Regorius. Poważną bolączkę Klubu dającą się mocno odczuć jest brak własnej bazy szkoleniowej. Klub dzierżawi kilka sektorów na torach łuczniczych i pomieszczenie na sprzęt od KS Surma. Treningi zimowe prowadzone są na sali gimnastycznej w Szkole Podstawowej Nr 36 przy u1. Słowackiego w Poznaniu.

Dotacja finansowa nie ulega zmianie i nadal wynosi 25 tysięcy złotych, co w poważnym stopniu ogranicza możliwości rozwoju Klubu.

ROK 1968

W dniu 20.01.1968 roku na walnym zebraniu sprawozdawczo- wyborczym wybrano nowe Władze klubowe. Prezesem Klubu został Kol. Jerzy Francuzowicz, wiceprezesem d/s sportowych Kol. Edmund Paryzek, a wiceprezesem d/s finansowych Kol. Wojciech Karaski, sekretarzem Kol. Jerzy Szulc a skarbnikiem Kol. Barbara Biskupska.

Kierownictwo sekcji łuczniczej powierzono Kol. Lucjanowi Radkiewiczowi. Zawodnicy sekcji łuczniczej brali udział w 25 imprezach sportowych osiągając szereg cennych rezultatów.

W Okręgowych Mistrzostwach Juniorów Andrzej Lonowaki w konkurencji Ł-AB zajął III miejsce a Andrzej Budzyński w konkurencji Ł-2B I miejsce. Zdobycie mistrzostwa Okręgu przez Kol. A. Budzyńskiego było dużym sukcesem tego zawodnika i wynikiem systematycznej pracy pod okiem trenera Czesława Ziętkiewicza. Zdobycie I miejsca w Okręgowych Mistrzostwach Młodzików przez Ryszarda Ludowicza oraz II miejsca przez Alicję Gogół potwierdziło osiągnięcia Klubu w szkoleniu młodzieży.

Wysokie 13 miejsce uzyskane przez Janusza Waśkowiaka na Mistrzostwach Polski Seniorów w konkurencji Ł-2AB potwierdziło wysokie umiejętności tego zawodnika.

W zawodach o Mistrzostwo II Ligi Młodzieżowej zespół klubowy zajął I miejsce i otrzymał Dyplom Polskiego Związku Łuczniczego. W Drużynowych Mistrzostwach Polski II Ligi zespół klubowy zajął X miejsce zapewniając sobie pobyt w tej Lidze na rok 1969.

W 1968 roku Klub zrzeszał 93 członków w tym 45 ćwiczących zawodników. Z ogólnej ilości członków na działaczy przypadało 12 osób. Po raz pierwszy w historii Klubu za obserwowano wzrost dochodów na utrzymanie Klubu. Dotacje wzrosły do 35 tys. zł i łącznie z innymi dochodami pozwoliły na wydatkowanie kwoty 39 tys. zł na działalność klubową. Za wyniki sportowe w sezonie roku 1968 Dyrektor Okręgowego Zarządu Lasów Państwowych ufundował dla zawodników nagrody rzeczowe. Dyplomy i nagrody otrzymali w kategorii seniorów: Janina Regorius i Janusz Waśkowiak, w kategorii juniorów: Ewa Sakiewicz i Andrzej Budzyński oraz w kategorii młodzików: Alicja Gogół, Ewa Rutkowska, Hanna Napiontek, Ryszard Ludowicz, Jacek Jasiński i Rafał Krajnik.

ROK 1969

W dniu 5.02.1969 roku na walnym zebraniu sprawozdawczo – wyborczym dokonano wyboru nowych władz klubowych. Prezesem Klubu ponownie został Kol. Jerzy Francuzowicz, wiceprezesem d/s sportowych Kol. Edmund Paryzek, wiceprezesem d/s finansowych Kol. • Wojciech Karaski, sekretarzem Kol. Jerzy Szulc a skarbnikiem Kol. Barbara Biskupska. Na kierownika sekcji łuczniczej wybrano Kol. Waldemara Hałasa. Gospodarzem Klubu został Kol. Lucjan Radkiewicz.

Przyjęte na zebraniu założenia reaktywowania sekcji strzeleckiej nie doszły do skutku z braku środków finansowych i bazy szkoleniowej.

Zawodnicy sekcji łuczniczej brali udział w 24 imprezach sportowych zdobywając łącznie 28 klas sportowych i poprawiając 8 rekordów klubowych zespołowych i indywidualnych. Zespół zawodników startujących w II Lidze zajął wysokie 5 miejsce i uzyskał o 1260 pkt. więcej jak w roku 1968. Najmłodsi zawodnicy, którzy startowali w I Lidze młodzieżowej uplasowali się również na wysokim 6 miejscu.

W Okręgowych Mistrzostwach Seniorów zespół męski zdobył tytuł I wicemistrza a zespół kobiet tytuł II wicemistrza.

W Mistrzostwach Dzieci Miasta Poznania tytuł mistrzowski zdobyła zawodniczka naszego Klubu Ewa Rutkowska Ta sama zawodniczka w Mistrzostwach Polski Młodzików zajęła bardzo dobrą 8 lokatę a w Mistrzostwach Okręgu III miejsce. Czołowy senior Klubu Kol. Janusz Waśkowiak został zaliczony do Kadry Narodowej oraz reprezentował barwy Polski na Międzynarodowych Zawodach Łuczniczych w Poznaniu. Poza tym reprezentował Okręg w spotkaniu z Rzeszowem oraz występował w reprezentacji WKZZ na Mistrzostwach CRZZ w Stalowej Woli, zajmując miejsce w czołówce krajowej. Należy zaznaczyć, że Kol. Janusz Waśkowiak swoje doskonałe wyniki osiągał na sprzęcie produkcji krajowej.

W 1969 roku Klub zrzeszał 73 osoby w tym 35 zawodników. Dotacje finansowe dla Klubu wyniosły w tym roku już 57 tys. złotych, pozwalając na zaspokojenie niezbędnych potrzeb. Trenerem Klubu był Kol. Czesław Ziętkiewicz.

ROK 1970

Z pracy szkoleniowej w naszym Klubie rezygnuje trener Kol. Czesław Ziętkiewicz, na jego miejsce Klub angażuje byłego instruktora z KS Warta Kol. Edmunda Michałowskiego oraz Kol. Tadeusza Szymańskiego z KS Budowlani. Z początkiem roku 1970 ulega likwidacji sekcja łucznicza w KS Budowlani i Klub nasz przejmuje część sprzętu sportowego oraz kilku zawodników. Odejście z naszego Klubu trenera C. Ziętkiewicza zaważyło w pewnym stopniu na wynikach sportowych tego roku.

Zawodnicy sekcji startowali w 25 imprezach sportowych zdobywając łącznie 29 klas młodzieżowych i sportowych. Indywidualnie najlepszym naszym zawodnikiem seniorem był Kol. Janusz Waśkowiak na Mistrzostwach Polski Seniorów w konkurencji Ł-2AB zdobył 2046 pkt. oraz na Mistrzostwach CRZZ w konkurencji Ł-2AB-2079 pkt. Zespołowo zawodnicy osiągali gorsze rezultaty, co spowodowało, że w 1971 roku Klub był już reprezentowany w III Lidze. Tym nie mniej za wyniki indywidualne nagrody rzeczowe, i dyplomy otrzymali: Hieronim Zastróżny, Marian Łagowski, Henryka Łagowska, Iwona Rogacka, Jarosław Czub, Zygmunt Runga, Wanda Korcz i Renata Chróst.

W 1970 roku Klub zrzeszał 75 członków, w tym 35 zawodników. Dochody na działalność Klubową wyniosły już 80 tys. złotych tym nie mniej nie pozwoliło to jeszcze na zakup dobrego sprzętu wyczynowego.

ROK 1971

W dniu 11.02.1971 r. na walnym zebraniu sprawozdawczo- wyborczym dokonano wyboru nowych władz klubowych. Prezesem Klubu został Kol. Jerzy Luedke, wiceprezesem Kol. Lech Kryszkiewicz, sekretarzem Kol. Jerzy Szulc, skarbnikiem Kol. Barbara Biskupska a kierownikiem sekcji łuczniczej ponownie Kol. W. Hałas.

Klub udzielił zwolnienia Kol. Januszowi Waśkowiakowi, który na własną prośbę przeszedł do KS Surma. Klub zrzeszał w tym roku 72 członków w tym 31 ćwiczących zawodników, 11 działaczy i 30 członków wspierających. Treningi łucznicze zawodnicy odbywali na dzierżawionych torach od KS Surma pod kierunkiem dwóch instruktorów Kol. Kol. Edmunda Michałowskiego i Tadeusza Szymańskiego. Dla podniesienia wyników sportowych Klub po raz pierwszy zorganizował letnie zgrupowanie szkolno treningowe w dn. 12 – 25.7.1971 r. w Chodzieży. W zgrupowaniu brało udział

12 zawodników, instruktorem był Kol. T. Szymański a kierownikiem Kol. W. Hałas.

Zawodnicy w sezonie zdobyli 15 klas sportowych i młodzieżowych. Poważnym indywidualnym sukcesem było zdobycie I miejsca przez Jarosława Czuba w Mistrzostwach Okręgu Młodzików. Zespołowo zawodnicy uzyskali łączny wynik 22.992 pkt. i po zostali nadal w III Lidze łuczniczej.

Dochody łączne Klubu wzrosły w 1971 roku do kwoty 98,6 tys. zł. co między innymi umożliwiło zorganizowanie zgrupowania szkolno-treningowego. Wzrost dochodów Klubu wynikał głównie z rekompensaty finansowej dla naszego Klubu za przejście do KS Surma zawodnika J. Waśkowiaka.

Po raz pierwszy Klub wyposażył pomieszczenie na sprzęt w indywidualne szafki zawodnicze.

Za indywidualne wyniki sportowe nagrody rzeczowe i dyplomy otrzymali w kategorii seniorów: Iwona Mróz i Marian Łagowski, w kategorii juniorów: Henryka Łagowska i Grzegorz Struski oraz w kategorii młodzików Jarosław Czub.

ROK 1972

.Klub nie ma szczęścia do szkoleniowców, gdyż z pracy trenerskiej wycofują się instruktorzy E. Michałowski i T. Szymański. Na ich miejsce udaje się pozyskać znanego trenera byłej sekcji łuczniczej w KKS Lech, długoletniego działacza łuczniczego i byłego mistrza Polski w łucznictwie Kol. Edmunda Markiewicza. Jego pomocnikiem do szkolenia dzieci i młodzieży oraz konserwatorem sprzętu zostaje Kol. Leszek Walkowiak

Z powodu szeregu zaniedbań w pracy szkoleniowej w poprzednim okresie trudno było od razu uzyskać nadzwyczajne wyniki. Klub był reprezentowany na 21 zawodach. W rundach rozgrywek o mistrzostwo III Ligi zespół klubowy zajął 11 miejsce na 45 startujących zespołów i uzyskał: 25.457 pkt. to jest o 2465 pkt. więcej jak w roku 1971. Tym nie mniej nie pozwoliło to na awans Klubu do II Ligi Łuczniczej.

Zawodnicy Klubu uzyskali w 1972 roku 4 – pierwsze klasy sportowe, 9 drugich klas sportowych, 1 trzecią klasę sportową oraz 11 klas młodzieżowych. Łącznie zawodnicy Klubu uzyskali 25 klas sportowych i młodzieżowych, to jest o 10 więcej jak w roku poprzednim. W 1972 roku Klub zrzeszał 77 członków w tym 37 ćwiczących zawodników i 10 działaczy. Wydatki finansowe w 1972 roku były niższe od poniesionych

w 1971 roku o 29.9 tys. zł z powodu niższych dotacji. Klub nadal nie posiadał własnej bazy szkoleniowej i zajęcia prowadził na torach KS Surma. Na skutek rezygnacji ze swej funkcji przez Kol. W. Hałasa Zarząd Klubu powierzył kierownictwo sekcji Kol. Bolesławowi Walkowiakowi. Za indywidualne wyniki sportowe nagrody rzeczowe otrzymali: Mirosława Vladescu, Elźbieta Walkowiak, Beata Kryszkiewicz, Grażyna Zagrodzka, Henryka Łagowska, Leszek Walkowiak, Grzegorz Struski, Jarosław Czub i Jeremi Grześkowiak

ROK 1973

W dniu 5.03.1973 roku na walnym zebraniu sprawozdawczo- wyborczym dokonano wyboru nowych władz klubowych. Prezesem Klubu został Kol. Lech Kryszkiewicz, wiceprezesem d/s sportowych kol. Edmund Brzuska długoletni działacz klubowy i członek Zarządu w poprzednich kadencjach, sekretarzem Kol. Jerzy Szulc, skarbnikiem kol. Barbara Biskupska a kierownikiem sekcji łuczniczej kol. Bolesław Walkowiak oraz członkiem zarządu d/s młodzieży został kol. Walkowiak Leszek

Klub zrzeszał w tym roki 59 członków W tym 22 ćwiczących zawodników. Przyczyną niższego stanu zawodników było wstrzymanie naboru dzieci i młodzików wobec pogarszających się warunków treningowych i braku możliwości zapewnienia im odpowiedniej bazy szkoleniowej.

W 1973 roku zawodnicy reprezentowali Klub w 25 imprezach łuczniczych. Do niewątpliwych osiągnięć Klubu należy zaliczyć uczestnictwa zawodniczek Elżbiety Walkowiak, Mirosławy Vladescu i Grażyny Zagrodzkiej w turniejach i zawodach szczebla centralnego.

W 4 rundach rozgrywek o mistrzostwo Ligi Międzywojewódzkiej zespół Klubu zajął 5 miejsce wynikiem 29456 pkt. co nie dało jeszcze upragnionego awansu do II Ligi łuczniczej.

Najpoważniejszym sukcesem Klubu było uzyskanie przez 5 zawodniczek gwiazdy FITA. Gwiazdy te zdobyły Kol. Elżbieta Walkowiak, Grażyna Zagrodzka, Mirosława Vladescu, Urszula Bieniek i Aleksandra Czech. W kadrze wojewódzkiej młodzieży znaleźli się Grażyna Zagrodzka, Jarosław Czub i Andrzej Dura a w kadrze narodowej juniorów była Walkowiak Elżbieta, a Piotr Kluczyński uzyskał rekord Okręgu w konkurencji ŁAB juniorów.

Za indywidualne wyniki sportowe nagrody rzeczowe otrzymali w kategorii seniorów: Mirosławą Vladescu i Marian Łagowski, a w kategorii juniorów: Elżbieta Walkowiak, Piotr Kluczyński, Jarosław Czub, Grzegorz Struski, Urszula Bieniek, Aleksandra Czech, kategorii młodzików Tomasz Klemenczak. W końcu 1973 roku Klub został członkiem Wojewódzkiej Federacji Sportu w Poznaniu. Po raz pierwszy w historii Klubu dochody finansowe prze kroczyły cyfrę 100 tys. zł i Klub mógł wydatkować za zakup sprzętu łuczniczego kwotę 38,5 tys. zł. Nadal poważnie odczuwany jest brak własnej bazy szkoleniowej a dla treningów zimowych musi wystarczyć sala gimnastyczna w Szkole Podstawowej bez prawa do strzelania na odległości krótkie.

ROK 1974

Sekcja łucznicza Klubu zanotowała w tym roku kilka poważnych sukcesów. Zawodnicy startowali w 35 imprezach łuczniczych to jest o 10 więcej jak w roku poprzednim. Dwie juniorki Elżbieta Walkowiak i Grażyna Zagrodzka zostały powołane do kadry narodowej a młodzicy Tomasz Klemenczak i Waldemar Pejka do kadry olimpijskiej.

W międzynarodowych zawodach łuczniczych w Belgii startowała Elżbieta Walkowiak a w międzynarodowych zawodach łuczniczych w Poznaniu 3 zawodniczki i 3 zawodników z naszego Klubu.

Zawodnicy uraz zawodniczki uzyskali łącznie 20 klas sportowych i młodzieżowych oraz 1 gwiazdę FITA /kol. Marian Łagowski/.

Poważnym osiągnięciem zawodników było zebranie w 4 rundach Ligi Międzywojewódzkiej 30.785 pkt, zajęcie I miejsca w tabeli krajowej i awans do I Ligi Łuczniczej.

Wysiłek i dyscyplina zawodników oraz wytrwała praca trenera Edmunda Markiewicza zostały nagrodzone sukcesem.

Do sukcesu tego walnie przyczyniło się zgrupowanie szkolno – treningowe zorganizowane w dniach 5-18 sierpnia 1974 roku w Trzciance. Sumiennie przepracowany czas na zgrupowaniu oraz obywatelska postawa uczestników zgrupowania spowodowały, że Klub otrzymał od Przedsiębiorstwa Produkcji Leśnej „Las” pismo pochwalne z podziękowaniem za obywatelską postawę kierownictwa zgrupowania i zawodników. Po raz pierwszy w historii Klubu łączne dochody pieniężne osiągnęły kwotę 143.7 tys. zł pozwalając na organizację zgrupowania szkolno-treningowego oraz zakup sprzętu łuczniczego za kwotę 39 tys. zł.

Mimo podjętych starań zasadniczy problem dla Klubu a mianowicie uzyskanie własnej bazy szkoleniowej nie został rozwiązany.

Za indywidualne wyniki sportowe nagrody rzeczowe otrzymali w kategorii seniorów: Mirosława Vladescu, Urszula Bieniek, Piotr Czech i Marian Łagowski, a w kategorii juniorów Elżbieta Walkowiak, Grażyna Zagrodzka, Jarosław Czub i Grzegorz Struski w kategorii młodzików: Tomasz Klemenczak i Waldemar Pejka.

ROK 1975

W dniu 3.02.1975 roku na walnym zebraniu sprawozdawczo – wyborczym dokonano wyboru nowego Zarządu Klubu. Prezesem ponownie został Kol. Lech Kryszkiewicz, wiceprezesem d/s sportowych kol. Edmund Brzuska, sekretarzem Kol. Jerzy Szulc, skarbnikiem Kol. Barbara Biskupska a kierownikiem sekcji łuczniczej kol. Bolesław Walkowiak, członkiem zarządu d/s młodzieży kol. Leszek Walkowiak.

Klub zrzeszał w tym roku 67 członków w tym 32 ćwiczących zawodników. Zawodnicy sekcji łuczniczej uczestniczyli w 27 imprezach sportowych i zdobyli łącznie 24 klasy sportowe w tym 6 pierwszych, 5 drugich i 13 klas młodzieżowych.

Z wyników indywidualnych na uwagę zasługuje fakt zdobycia Gwiazdy FITA z czarną podkładką na XXXIX Mistrzostwach Polski Seniorów przez kol. Elżbietę Walkowiak. Zawodniczka ta była również powołana przez PZŁucz. do Młodzieżowej Kadry Narodowej. Drugą gwiazdę FITA zdobył kol. Piotr Czech.

W rywalizacji wewnątrz klubowej zawodnicy pobili 10 rekordów klubowych oraz uzyskali 57 rekordów życiowych. Wyniki te zostały osiągnięte między innymi dzięki zgrupowaniu szkolno-treningowemu w Trzciance.

W związku z odejściem czołowej juniorki Grażyny Zagrodzkiej zespół klubowy nie uzyskał potrzebnej ilości punktów do utrzymania się w II Lidze Łuczniczej.

Za indywidualne wyniki sportowe nagrody rzeczowe otrzymali:

Elżbieta Walkowiak, Mirosława Vladescu, Urszula Bieniek, Małgorzata Kuźma, Elźbieta Suwalska, Piotr Czech, Waldemar Pejka, Marek Strecker, Krzysztof Krach i Roman Nowak.

Sytuacja finansowa Klubu uległa zasadniczej poprawie, dotacje na działalność Klubu wzrosły do 187,6 tys. zł. W tym również roku udało się przekroczyć Klubowi na zakup sprzętu kwotę 63,7 tys. zł. Był to tylko sprzęt produkcji krajowej, gdyż nadal brak możliwości zakupu sprzętu importowanego.

ROK 1976

W związku z likwidacją sekcji łuczniczej w KS „Warta” Klub przejął zawodników i majątek tej sekcji. Było to bezpośrednią przyczyną wzrostu ilościowego zawodników naszej sekcji.

W 1976 roku Klub zrzeszał 84 członków w tym 53 ćwiczących zawodników. Większa ilość zawodników o zaawansowanych umiejętnościach, jaką dysponował Klub spowodowała, że barwy KS „Leśnik”

w rozgrywkach ligowych reprezentowały 2 zespoły. Tak, więc w 1976 roku po raz pierwszy zawodnicy startowali równolegle w III Lidze Łuczniczej o zasięgu ogólnokrajowym oraz w III Lidze Wojewódzkiej.

Ogółem zawodnicy reprezentowali barwy Klubu w 21 imprezach i zdobyli 38 klas sportowych i młodzieżowych.

Na powyższą ilość składało się 13 pierwszych klas sportowych, 2 drugie klasy sportowe, 2 trzecie klasy sportowe i 21 klas młodzieżowych.

Najpoważniejszym osiągnięciem klubowym tego roku było uzyskanie 7 Gwiazd FITA za przekroczenie 1000 pkt w wieloboju ŁAB i 2 Gwiazd PITA za przekroczenie 1100 pkt. w wieloboju ŁAB.

Gwiazdy te zdobyli: Danuta Żulińska, Henryk Żuliński, Ryszard Kłosoweki, Marek Strecker, Adam Pejka, Paweł Rzepka, Krzysztof Januszkiewicz i Krzysztof Walczak.

Zawodnik Nowak Roman wynikiem 625 pkt na odległość 2 X 30 m uzyskał rekord Okręgu w kategorii Młodzików.

Zespół zawodników startujących w III Lidze zajął w swej grupie I miejsce i wywalczył awans do II Ligi Łuczniczej, natomiast drugi zespół startujący w Lidze Wojewódzkiej uzyskał w skali krajowej wysokie IV miejsce.

Sukces zespołu oraz szereg wartościowych wyników indywidualnych były poważną zasługą trenera Edmunda Markiewicza.

W szkoleniu zawodników młodszych na pochwałę zasługiwał zapał i zaangażowanie kol. Leszka Walkowiaka, opiekuna młodzieży, którzy włożył dużo pracy społecznej w uzyskanie osiągniętych wyników. Zdecydowana większość dobrych wyników indywidualnych i zespołowych została osiągnięta po zgrupowaniu szkolno-treningowym, jakie Klub zorganizował w dniach 5 -17 lipca 1976 roku w Trzciance.

Organizacja tego zgrupowania była możliwa dzięki pomocy Kierownictwa Zakładu Produkcji Leśnej „Las” w Trzciance.

Po zakończeniu sezonu sportowego za indywidualne wyniki sportowe zawodnikom wręczono dyplomy i nagrody rzeczowe. Nagrody rzeczowe otrzymało 16 zawodniczek i zawodników a dyplomy 14 zawodniczek i zawodników.

Sytuacja finansowa Klub uległa dalszej poprawie i dochody wzrosły do 202 tys. zł. Przyczyniło się do tego zwiększenie dotacji przez Wojewódzką Federację Sportu.

Największym od szeregu lat problemem nurtującym zawodników i działaczy klubowych był brak własnej bazy szkoleniowej. Trudna sytuacja w zakresie szkolenia młodzieży nie pozwoliła na szerszy nabór zawodników i to było zasadniczą przeszkodą w rozwoju Klubu. Podjęte starania na terenie Miasta Lubonia w celu zagospodarowania wskazanego terenu, z uwagi na wysoki koszt przedsięwzięcia zakończyły się fiaskiem. W tym roku kol. Leszek Walkowiak odbył kurs i uzyskał uprawnienia instruktora sportu o specjalności łucznictwo. Jesienią kol. Leszek Walkowiak rozpoczął odbywanie dwuletniej zasadniczej służby wojskowej, co poskutkowało brakiem i szkoleniowca dla grupy młodzieżowej i konserwatora sprzętu.

ROK 1977

W dniu 21.02.1977 roku na walnym zebraniu sprawozdawczo-wyborczym dokonano wyboru nowych władz Klubu. Prezesem Klubu na dalszą kadencję został kol. Lech Kryszkiewicz, wiceprezesem d/s sportowych kol. Edmund Brzuska, sekretarzem kol. Jerzy Szulc, skarbnikiem kol. Barbara Biskuska, kierownikiem sekcji kol. Bolesław Walkowiak a członkami Zarządu kol. kol. Andrzej Węcławek, Henryk Żuliński i Ryszard Kłosowski.

Sekcja łucznicza reprezentowana była w Drużynowych Mistrzostwach Polski na trzech frontach, zespół: kobiet startujący w II Lidze łuczniczej zajął po IV rundach 11 miejsce i pozostał nadal na rok 1978 w tej Lidze.

Zespół mężczyzn zajął 7 miejsce dobrym wynikiem 19874 pkt. Startujący w klasie A klubowy zespół mężczyzn zajął 17 miejsce na 43 zespoły sklasyfikowane i 13 zespołów niesklasyfikowanych. Dalszym sukcesem zawodników było uzyskanie 5 Gwiazd FITA za uzyskanie lub przekroczenie 1100 pkt w konkurencji Ł-AB.

Zawodnicy Klubu brali udział w 25 imprezach i zdobyli w sumie 9 klas w tym: 3 drugie klasy sportowe, 4 złote klasy młodzieżowe, 1 srebrną i 1 brązową klasę młodzieżową.

W tym miejscu należy zaznaczyć, że od 1976 roku obowiązują nowe kryteria nadawania klas sportowych i młodzieżowych preferujące określony wiek zawodników.

W 1977 roku Kol. Roman Nowak ustanowił nowy rekord Okręgu w kategorii młodzików.

ROK 1978

W roku 1978 Zarząd Klubu działał w następującym składzie: Prezes kol. Lech Kryszkiewicz, wiceprezes kol. Edmund Brzuska, wiceprezes d/s organizacyjnych kol. Henryk Żulińki, Sekretarz Kol. Jerzy Szulc, Skarbnik Kol. Barbara Biskupska, Kierownik Sekcji łuczniczej kol. Bolesław Walkowiak i członkowie kol. kol. Andrzej Węcławek i Ryszard Kłosowski.

Klub zrzeszał w tym roku 68 członków w tym 14 kobiet. Z ogólnej liczby członków przypadało na ćwiczących zawodników 41 osób w tym 11 kobiet. Zawodników poniżej 18 lat było osiemnastu, w tym 7 dziewcząt.

Klub reprezentowany był w Drużynowych Mistrzostwach Polski przez zespół kobiet w II Lidze Łuczniczej i zespół mężczyzn w I Lidze Łuczniczej. Zespół kobiet na skutek choroby zawodniczek uległ zdekompletowaniu i nie ukończył rozgrywek w ostatniej rundzie. Zespół męski zajął w tabeli IV miejsce i zapewnił sobie start w II Lidze na rok 1979.

Zawodnicy Klubu brali udział w 26 imprezach i zdobyli w sumie 11 klas sportowych i młodzieżowych. Pierwszą klasę sportową zdobyli: Ryszard Kłosowski i Krzysztof Januszkiewicz, drugą klasę sportową zdobyli: Urszula Bieniek, Jarosław Chwiłkowsk i Waldemar Pejka. Złotą klasę młodzieżową zdobyły: Małgorzata Hadyniak, Katarzyna Krach i Piotr Libera. Srebrną klasę młodzieżową zdobył Roman Nowak a brązowe klasy młodzieżowe zdobyli Barbara Żulińska i Piotr Wawrzyniak. Gwiazdę FITA za 1000 pkt zdobył kol. Waldemar Pejka. Zaangażowanie w 1978 roku trenerki Gabrieli Nawrot na okres jednego roku do pracy z młodzieżą pozwoliło na wyszkolenie kilku młodych zawodników. W 1978 roku wyróżnili się Beata i Robert Szajstek, Jarosław i Grzegorz Hernikowie, Joanna Wieczorek, Grzegorz Skrzypek i Andrzej Szulc.

W 1978 roku Klub otrzymał „Wyróżnienie za zasługi w rozwoju Związkowej Kultury Fizycznej” nadane przez Radę Kultury Fizycznej I Turystyki WRZZ. To cenne i zaszczytne wyróżnienie było pierwszym wyróżnieniem na szczeblu wojewódzkim. Nasz długoletni i zasłużony trener kol. Edmund Markiewicz otrzymał w 1978 roku „Honorową Odznakę Miasta Poznania”. W roku 1978 coraz wyraźniej rysowała się perspektywa uzyskania terenu pod własne tory łucznicze. Plac przy zbiegu ulic Jordana i Piastowskiej wymagał żmudnych prac polegających na wykarczowaniu drzew i krzewów i nawiezienia nowej warstwy ziemi. Jesienią tego roku po odbyciu zasadniczej służby wojskowej do klubu powrócił kol. Leszek Walkowiak. Z dużą dozą zapału i optymizmu wkraczaliśmy w nowy 1979 rok.

ROK 1979

W dniu 19.02.1979 roku na walnym zebraniu sprawozdawczo-wyborczym dokonano wyboru nowych władz Klubu. Prezesem Klubu wybrany został kol. Zbigniew Żywicki, V-ce Prezesem Kol. Edmund Brzuska, V Prezesem d/s Organizacyjnych kol. Henryk Żuliński, Sekretarzem Kol. Szulc, Skarbnikiem Kol. Ryszard Kłosowski, Kierownikiem Sekcji Łuczniczej Kol. Bolesław Walkowiak, opiekunem młodzieży ponownie kol. Leszek Walkowiak i członkami: kol.kol. Barbara Biskupska, Czesław Jarnut i Krzysztof Januszkiewicz (do 20.09.1979 roku)

Klub zrzeszał w tym roku 81 członków W tym 21 kobiet i dziewcząt. Z ogólnej liczby członków było 66 ćwiczących zawodników w tym: 18 kobiet i dziewcząt. Zawodników poniżej 18 lat było 48 w tym 14 dziewcząt. Ta spora liczba zawodników była wynikiem szerokiego naboru młodzieży przeprowadzonego przez instruktora Leszka Walkowiaka i trenera Edmunda Markiewicza w ramach współpracy ze Szkołą Podstawową Nr 76 w Poznaniu. W 1979 roku Klub reprezentowany był w Drużynowych Mistrzostwach Polski przez zespół mężczyzn w II Lidze Łuczniczej oraz przez zespół mężczyzn w klasie „A” jak również przez zespół dzieci i młodzików w klasie młodzieżowej. Zespół: mężczyzn startujący w II Lidze Łuczniczej po czterech rundach zajął piętnaste miejsce, co równoznaczne było ze spadkiem do klasy „A” w roku 1980. Łącznie zawodnicy naszego Klubu brali udział w 31 imprezach łuczniczych i zdobyli w sumie 21 klas sportowych i młodzieżowych. Drugą klasę sportową zdobyli Waldemar Pejka i Marek Strecker. Złotą klasę młodzieżową zdobyli: Piotr Bawelec, Jacek Skrzypek Przemysław Wawrzyniak, Małgorzata Hadyniak. Srebrną klasę młodzieżową zdobył Roman Nowak, brązową klasę młodzieżową zdobyli: Robert Szajstek, Marzena Stana, Dorota Bieniaszewska, Dorota Pałgan, Sławomir Dudek, Dariusz Kraśnicki, Paweł Walkowiak, Robert Krzywda, Przemysław Cieślik, Andrzej Tyra, Maciej Mnich, Paweł Mnich, Przemysław Zieliński i Waldemar Bączyk.

W 1979 roku Mistrzem Poznania w kolejnych zawodach o mistrzostwo Miasta w kategorii dzieci został nasz zawodnik Paweł Walkowiak. Wicemistrzostwo w kategorii seniorek zdobyła Urszula Bieniek. Gwiazdy FITA za 1100 pkt uzyskali w 1979 roku: Urszula Bieniek, Piotr Czech, Waldemar Pejka, Czesław Jarnut i Krzysztof Januszkiewicz.

Z okazji 70—tej rocznicy urodzin Zarząd Klubu złożył gratulacje trenerowi Edmundowi Markiewiczowi przekazując mu stosowny upominek.

W 1979 roku z inicjatywy naszych działaczy przystąpiono do organizowania wśród młodzieży czynów społecznych na rzecz własnych torów łuczniczych. Najmłodsi zawodnicy i niektórzy działacze z dużym zapałem wykonywali program prac przy budowie treningowej płyty torów łuczniczych przy ul. Piastowskiej 72 w Poznaniu.

ROK 1980

Z grona Zarządu Klubu wybranego w 1979 roku odszedł na zawsze Kol. Edmund Brzuska, który zmarł dnia 28 września 1980 roku. Był legendą i historią naszego Klubu, gdyż w różnych okresach działał w nim prawie od początku powstania. Należy ze smutkiem podkreślić, że tak radosny fakt, jakim było uzyskanie własnego terenu pod budowę torów łuczniczych przyczynił się do odejścia z Klubu szeregu dobrze wyszkolonych, doświadczonych zawodników. Odejście ich spowodowane było nową lokalizacją miejsca treningów i skrajnie trudnymi warunkami socjalnymi.

W roku 1980 Klub zrzeszał 65 członków w tym 8 kobiet i dziewcząt. Z ogólnej liczby członków ćwiczących zawodników było 30 w tym:3 kobiety. Zawodników poniżej 18 lat pozostało jedynie 12 osób. Kadrę szkoleniowców stanowili trener Edmund Markiewicz i instruktor Leszek Walkowiak.

W 1980 roku Klub reprezentowany był w Drużynowych Mistrzostwach Polski w Klasie „A” przez zespół męski oraz przez młodzików i dzieci w Klasie Młodzieżowej. Z uwagi na skierowanie wysiłku zawodników na budowę torów łuczniczych Klub nie zanotował w tym roku większych sukcesów sportowych. Zawodnicy brali udział w 24 imprezach sportu łuczniczego i zdobyli tylko 4 klasy sportowe i młodzieżowe.

II klasę sportową zdobył kol. Waldemar Pejka i Brązowe klasy młodzieżowe zdobyli: Waldemar Bączyk, Przemysław Paszek i Andrzej Patelski. Kol. Juska Małgorzata pobiła w kategorii juniorek rekord okręgu w hali na odległość 25 m.

Po wykonaniu jesienią 1979 roku niwelacji terenu i po na wiezieniu warstwy ziemi, wczesną wiosną 1980 r. zawodnicy i działacze Klubu przystąpili do zbierania gruzu i kamieni. Na oczyszczonej w miesiącach kwietniu i maju 1980 roku płycie treningowej torów łuczniczych zasiano trawę i wokół płyty posadzono topole. Przy grabieniu terenu pomagali w czynie społecznym pracownicy Biura Okręgowego Zarządu Lasów Państwowych w Poznaniu. Kolejnym etapem budowy torów łuczniczych było zdobycie zaplecza gospodarczego. Dużym wysiłkiem organizatorskim przy osobistym zaangażowaniu Kol. Henryka Żu1ińskiego i Leszka Walkowiaka uzyskano od PKP wagon kolejowy chłodnię, który po uciążliwej dostawie na miejsce przerobiono na pawilon gospodarczy. Prace adaptacyjne pawilonu gospodarczego trwały do końca września i zostały wykonane fizycznym wysiłkiem zawodników i działaczy Klubu. Najwięcej wysiłku fizycznego zawodników i działaczy oraz wytrwałych pracowników Biura Okręgowego Za rządu Lasów Państwowych w Poznaniu kosztowało przygotowanie chodników do strzelań na określone odległości. Prace przy betonowaniu trwały wielokrotnie do późnych godzin wieczornych i kończone były przy świetle elektrycznym. Umożliwiło to Otwarcie torów łuczniczych i przeprowadzenie inauguracyjnych Zawodów w dniu 11 października 1980 roku. Główny wysiłek budowy torów łuczniczych ponosili zawodnicy i działacze Klubu, którzy przepracowali tylko w okresie od 2 marca 1980 roku do 18 listopada 1980 roku — 1658 godzin. Wkład pracy pozostałych pracowników Biura OZLE wynosił w tym okresie 318,5 godz. Wysiłek naszych działaczy klubowych oraz wkład pracy przy budowie treningowych torów łuczniczych został pozytywnie oceniony przez Okręgowy Związek Łuczniczy WFS. Medalem 50-lecia Polskiego Związku Łuczniczego odznaczony został sekretarz kol. Jerzy Szulc. Honorowe odznaki Polskiego Związku Łuczniczego otrzymali kol. Henryk Żuliński i Leszek Walkowiak. Honorową odznakę 50-lecia. Okręgowego Związku Łuczniczego otrzymał kol. Henryk Żuliński.

W roku 1980 należy odnotować jeszcze jeden znamienny fakt gdyż po raz pierwszy w historii Klubu łączne dochody przekroczyły milion złotych.

ROK 1981

W roku 1981 Zarząd Klubu działał w takim samym składzie jak w roku 1980. Stan członków Klubu wynosił 62 osoby w tym 8 kobiet. W ogólnej liczbie członków było 27 ćwiczących zawodników w tym 3 kobiety i 7 juniorów w większości byli to nowi zawodnicy rozpoczynający swój staż sportowy już na nowych torach łuczniczych klubu, ze starej kadry zawodników pozostało 5 zawodników. Kadrę szkoleniowców stanowili trener Edmund Markiewicz i instruktor Leszek Walkowiak. Kol. Leszek Walkowiak rozpoczął na AWF zaoczne studia trenerskie.

W 1981 roku sekcja łucznicza dysponowała w większości młodymi zawodnikami w początkowej fazie szkolenia, wobec czego nie należało spodziewać się rewelacyjnych wyników. Pomimo tego dwaj młodzi zawodnicy Przemysław Paszek i Sławomir Wieczorek awansowali do udziału w VIII OSM w Lublinie. Kol. Waldemar Bączyk pobił 3 rekordy okręgu w hali w kategorii młodzików. Rok ten zakończył się również sukcesem zespołu męskiego, który na zawodach rundy zjazdowej w klasie „A” w dniach 26-27.09.1981 uzyskał awans do II Ligi łuczniczej. Sukcesy indywidualne to zdobyte: 3 złote klasy młodzieżowe /Sławomir Wieczorek, Przemysław Paszek, Waldemar Bączyk/, 1 srebrna klasa młodzieżowa — Romana Kędzierskiego i 4 brązowe klasy młodzieżowe /Marek Siuda, Arkadiusz Dzikowski, Sławomir Kotliński i Robert Krzywda/.

Rok 1981 był rokiem intensywnej pracy przy budowie torów łuczniczych przez członków i sympatyków Klubu a także załogi Biura Okręgowego Zarządu Lasów Państwowych w Poznaniu. W tym roku po raz pierwszy w historii Klubu organizowaliśmy Mistrzostwa Polski Seniorów w Łucznictwie w dniach 27—20.08.1981. Od wiosny 1981 roku do dnia otwarcia Mistrzostw Polski trwała intensywna praca działaczy i zawodników nad przygotowaniem obiektu do przeprowadzenia tak poważnej imprezy. W ramach prac społecznych wykonano malowanie pawilonu zaplecza, opłotowano obiekt parkanem z siatki, przygotowano 52 stanowiska do strzelań, wypełniano betonem braku końcówki chodników odległości zakopano kabel energetyczny oraz wykonano wszystkie prace związane z instalacją wodno-kanalizacyjną w pawilonie zaplecza. Z okazji Mistrzostw Polski tory łucznicze Klubu wzbogaciły się w automatyczną sygnalizację świetlną dla kierownika strzelań na zawodach. Organizacja pierwszej poważnej imprezy, jaką były Mistrzostwa Polski Seniorów spotkała się z pozytywną oceną Polskiego Związku Łuczniczego. Ukoronowaniem bogatego sezonu łuczniczego w 1981 roku była organizacja IX Indywidualnego Pucharu KS „Leśnik”. Zawody odbyły się w dniach 10-11 października 1981 r. z udziałem zaproszonych gości i pozostawiły niezapomniane wrażenia wśród zawodników. Wysiłek fizyczny, jaki włożył w pracę nad powstaniem torów łuczniczych w 1979/80 roku trener E. Markiewicz odbił się niekorzystnie na jego zdrowiu, co spowodowało mniejszą aktywność w pracy trenerskiej tego niezmordowanego i bardzo lubianego przez młodzież trenera. W tym roku cały ciężar pracy szkoleniowej przejął na siebie instruktor Leszek Walkowiak.

ROK 1982

W 1982 roku Klub liczył 57 członków, w tym 8 kobiet. Na dzień 30.09.1982 r. sekcja łucznicza liczyła 29 czynnych zawodników w tym:4 seniorów, 7 juniorów młodszych, 3 młodzików oraz 15 dzieci. Zawodnicy uczestniczyli ogółem w 29 zawodach w tym w 7 zawodach szczebla centralnego. Grupę seniorów reprezentowali: Anna Kortas, Ryszard Kłosowski, Czesław Jarnut i Henryk Żuliński.

Grupę juniorów i juniorów młodszych reprezentowali: Sławomir Wieczorek, Przemysław Paszek, Waldemar Bączyk, Robert Krzywda, Przemysław Graczyk, Andrzej Patelski i Jacek Tomaszewski Grupę młodzików reprezentowali: Marek Siuda, Arkadiusz Dzikowski, Sławomir Kotliński Największym sukcesem roku 1982 był awans zespołu męskiego do I Ligi Łuczniczej, przyczynili się do tego seniorzy: Czesław Jarnut, Henryk Żuliński i Ryszard Kłosowski. Ponadto juniorzy młodsi Przemysław Paszek, Sławomir Wieczorek Waldemar Bączyk i Robert Krzywda startowali w IX Ogólnopolskiej Spartakiadzie Młodzieży w Nowym Miasteczku k/Zielonej Góry. Sławomir Wieczorek został powołany do kadry juniorów grupy B. Młodzicy w składzie: Arkadiusz Dzikowski, Marek Siuda, Sławomir Kotliński uzyskali zespołowo 3 rekordy okręgu, kol. A. Dzikowski 1 rekord okręgu. Ciężar szkolenia zawodników spoczywał na instruktorze Leszku Walkowiaku. Brak drugiego szkoleniowca w poważnym stopniu ograniczał możliwości przygotowania zaplecza. Największą bolączką tego roku był również brak dostatecznej ilości wysoko – wyczynowych łuków. Dotacja finansowa, jaką Klub otrzymał z Wydziału Kultury Fizycznej i Turystyki Urzędu Wojewódzkiego umożliwiła na zakończenie 1982 roku zakup 2 nowych składanych łuków. W 1982 roku drużyna męska naszego Klubu awansowała do I ligi łuczniczej

ROK 1983

W dniu 21 marca 1983 roku na walnym zebraniu sprawozdawczo – wyborczym dokonano wyboru nowych władz Klubu. Prezesem Klubu wybrany został ponownie kol. Zbigniew Żywicki. W skład zarządu Klubu weszli: Edmund Markiewicz, Jerzy Szulc, Leszek Walkowiak, Bolesław Walkowiak, Czesław Jarnut i Ryszard Kłosowski. Do komisji Rewizyjnej wybrano Wojciecha Karaskiego, Janusza Waśkowiaka i Mariana Lipowicza. W tym miejscu wypada nadmienić, że kol. Janusz Waśkowiak od 15.12.1982 r rozpoczął działalność szkoleniową jako instruktor w Klubie. Obowiązki kierownika sekcji łuczniczej pełnił kol. Wiesław Wojciechowski. Stan członków Klubu w 1982 r. wynosił 61 osób w tym 42 ćwiczących zawodników. W kategoriach wiekowych układ był następujący: 1-seniorka, 7-miu seniorów, 1 juniorka, 3 juniorów i 7 juniorów młodszych oraz 3 młodziczki, 6 młodzików, 3 dziewczynki i 11 chłopców.

Zajęcia w okresie przygotowawczym rozpoczęły się 15.11.1982 r. i trwały na hali „Arena” do 30.03 1983 r. oraz na siłowni KS „Warta” przy ul. Bema i raz w tygodniu na pływalni przy ul. Wronieckiej. Zajęcia szkoleniowe prowadzili trener Leszek Walkowiak i instruktor Janusz Waśkowiak. Trener E. Markiewicz ze względu na zdrowie zajmował się konserwacją sprzętu łuczniczego oraz sporadycznie szkoleniem zawodników. Zajęcia w sezonie łuczniczym odbywały się na torach łuczniczych przy ul. Piastowskiej 72. W dniach 4—16.07.1983 r. Klub zorganizował z okazji Międzynarodowego Dnia Dziecka zawody-zabawę dla dzieci w konkurencjach: strzelanie z łuku; rzuty lotkami i strzelanie z broni pneumatycznej. Wszyscy młodzi uczestnicy zabawy zosta li obdarowani upominkami. Na torach łuczniczych w 1983 roku prace porządkowe wykonywali w dalszym ciągu zawodnicy, działacze i pracownicy Biura Okręgowego Zarządu Lasów Państwowych. Pawilon-szatnia został uzupełniony ozdobnym ogrodzeniem i zadaszeniem Ponadto dotychczasowy instruktor Leszek Walkowiak Uzyskał uprawnienia trenerskie II kl.

ROK 1984

Zarząd Klubu działał w składzie wybranym na walnym zebraniu w 1983 roku. Stan członków Koła wynosił 69 osób w tym: 43 Ćwiczących zawodników. W kategoriach wiekowych układ był następujący: 1 seniorka, 6 seniorów, l juniorka, 4 juniorów, 4 juniorów młodszych, 3 młodziczki i 6 młodzików, 3 dziewczynki i 15 chłopców.

Zajęcia szkoleniowe w okresie przygotowawczym rozpoczęły się 15.11.1983 r, i odbywały się do 30.03.1984 r. na hali „Arena” oraz w siłowni KS Warta przy ul • Bema. Zajęcia szkoleniowe prowadzili trener Leszek Walkowiak oraz instruktor Janusz Waśkowiak. Obowiązki kierownika sekcji łuczniczej pełnił nadal kol. Wiesław Wojciechowski a konserwatora sprzętu łuczniczego E. Markiewicz. Zajęcia w sezonie łuczniczym odbywały się na torach łuczniczych przy ul. Piastowskiej 72.

W 1984 roku” zawodnicy naszego Klubu brali udział w 30 zawodach szczebla okręgowego, krajowego oraz w jednej imprezie międzynarodowej w Honoverze. Łącznie zdobyli 28 klas sportowych i młodzieżowych. Układ klas kształtował się następująco 1 klasa sportowa pierwsza, 3 klasy sportowe drugie, 3 złote klasy młodzieżowe, 4 srebrne, 17 brązowych. Z indywidualnych sukcesów sportowych należy podkreślić I miejsce Sławomira Kotlińskiego na Wojewódzkiej Spartakiadzie Młodzieży oraz Mistrzostwo Polski Inwalidów zawodniczki KS Leśnik Renaty Andrackiej. W XI Ogólnopolskiej Spartakiadzie Młodzieży startowało 3 juniorów i 3 juniorów młodszych, zdobywając łącznie 11 punktów dla województwa poznańskiego. W kategorii juniorów Kol. Robert Krzywda pobił dwa rekordy Okręgu w hali. Do niepowodzeń zaliczyć należy spadek zespołu do II ligi łuczniczej.

W 1984 roku Klub przeprowadził duży nabór młodzieży szkolnej między innymi z Liceum Ogólnokształcącego Nr 5. Przy współudziale redaktora R. Skrzypczaka z Ekspreesu Poznańskiego szkoleniowcy naszego Klubu przeprowadzili długofalową akcję „otwartych drzwi na torach łuczniczych”. Zainteresowanych było wielu i wielu nauczyło się strzelać z łuku, jednak z naszym klubem związali się tylko nieliczni. W roku 1984 nie organizowano zgrupowania szkolno—treningowego, gdyż zawodnicy wystąpili z wnioskiem, aby posiadane środki finansowe przeznaczyć na zakup łuku i strzał produkcji zagranicznej.

W nagrodę dla najlepszych zawodników w dniach 12—14.10.84r. zorganizowany został rajd turystyczny w Góry Stołowe. W rajdzie brało udział 8 osób, opiekunem i przewodnikiem grupy był trener Leszek Walkowiak. Piesza wędrówka oraz walory krajobrazowe Gór Stołowych zapadły głęboko w pamięci zawodników.

ROK 1985

W dniu 22 kwietnia 1985 roku na walnym zebraniu sprawozdawczo – wyborczym dokonano wyboru nowych władz Klubu. Prezesem Klubu wybrany został kol. Leszek Baranowski, Wiceprezesem Renata Andracka, sekretarzem Jerzy Szulc, skarbnikiem Paweł Płaczek, kierownikiem sekcji łuczniczej Wiesław Wojciechowski, kierownikiem sekcji brydża aportowego Hilary Bodańskj, członkami Przemysław Paszek, Henryk Żuliński i Ryszard Kłosowski. Do Komisji Rewizyjnej wybrano Wojciecha Karaskiego, Bolesława Walkowiaka i Mariana Lipowicza. Na walnym zebraniu na wniosek kol. R. Andrackiej powołano do życia sekcję brydża sportowego jednak sekcja ta nie podjęła działalności.

Stan członków Klubu w 1985 roku wynosi 91 osób w tym 39 ćwiczących zawodników. W kategoriach wiekowych układ był następujący: 1 seniorka, 3 seniorów, 18 juniorów i juniorek oraz 17 dzieci. Zajęcia w okresie przygotowawczym rozpoczęły się 15.11.1984 r. i trwały na hali „Arena” do 31.03. 1985 r. oraz na siłowni KS „Warta” przy ul. Bema. W okresie od 1.04.1985 roku do 15.10.1985 roku zajęcia odbywały się na torach łuczniczych przy ul. Piastowskiej 72.

Po słabszych występach w 1984 roku zespół męski startował w II Lidze Łuczniczej. Po zastosowaniu regulaminowych potrąceń w punktacji zespołowej zespól męski wystartuje w 1986 roku w III Lidze Łuczniczej. Indywidualne osiągnięcia zawodniczek i zawodników to mistrzostwo Okręgu Seniorek zdobyte przez Renatę Andracką, tytuł wicemistrza Okręgu Seniorów zdobyty przez Pawła Płaczka, tytuł mistrza Okręgu juniorów zdobyty przez Waldemara Bączyka oraz tytuły wicemistrzów Okręgu Juniorów zdobyte przez Sławomira Kotlińskiego i Przemysława Graczyka.

W 1985 roku zawodnicy zdobyli 27 klas sportowych i młodzieżowych. I tak I klasę sportową zdobył Paweł Płaczek, II klasę sportową zdobyli: Renata Andracka, Ryszard Kłosowski, Wiesław Wojciechowski, Sławomir Kotliński Przemysław Graczyk, Waldemar Bączyk, III klasę sportową zdobyli: Lucyna Kośla, Kinga Woźniak, Iwona Łoszczyńska, Dariusz Rychlewski,. Złotą klasę młodzieżową zdobył Sławomir Olejniczak, Srebrną klasę młodzieżową zdobył Kazimierz Strzyżewski, Przemysław Rembowski, Brązową klasę młodzieżową zdobyli: Anna Frąckowiak, Karolina Szczena, Izabela Bojdzińska, Piotr Jelonek, Marcin Kijak, Piotr Kałużny, Arkadiusz Koralewski, Rafał Staniszewski, Michał Antkowski, Wiesław Cieloszyk, Tomasz Kubiak, Adam Nurkowski i Monika Pawlaczyk.

W roku 1985 sprawy rozwoju kultury fizycznej w Klubie znalazły szerszy oddźwięk, gdyż dla zawodników zorganizowano kilka imprez poza kalendarzem zawodów łuczniczych. W ramach akcji zimowych wakacji szkolnych zorganizowano dla najmłodszych zawodników wycieczkę do Osowej Góry połączoną ze zjazdem na saniach z okolicznych pagórków. W wycieczce pod kierunkiem Leszka Walkowiaka brało udział 10 osób.

W ramach obchodu Tygodnia Kultury Fizycznej zorganizowano w dniach 26—28.04.1985 r. Rajd Krajobrazowo turystyczny w Karkonosze. Rajd przebiegał trasami wokół Szklarskiej Poręby i Sobieszowa. W rajdzie pod kierunkiem trenera Leszka Walkowiaka brało udział 10 osób.

W ramach akcji letniej oraz w powiązaniu z przygotowaniami do Ogólnopolskiej Spartakiady Młodzieży w dniach 13-21.07.1985 r. zgrupowanie szkoleniowo—kondycyjne dla grupy juniorów młodszych koło miejscowości Cisna w Bieszczadach. W zgrupowaniu brało udział 11 osób w tym 9 zawodników.

Na zakończenie sezonu łuczniczego dla wyróżniających się zawodników zorganizowano w dniach 11-13.10.1985 r. drugi Rajd Turystyczny. W rajdzie pod kierunkiem trenera Leszka Walkowiaka brało udział 9 zawodników.

W tym miejscu należy zaznaczyć, że wszystkie zorganizowane przez Klub imprezy były nieodzownym ogniwem w pracy trenerskiej i wychowawczej pozwalające lepiej poznać zawodników, wyrobić niezbędne więzy koleżeńskie oraz kształtować pozytywne cechy charakteru. W roku 1985 Klub realizował współpracę ze Szkołą Podstawową Nr 3 oraz z drużyną harcerską przy Szkole Podstawowej Nr 88. Brak dostatecznej ilości sprzętu dla najmłodszych ograniczał możliwości szkolenia dzieci.

W 1985 r odszedł nagle na zawsze długoletni działacz i zawodnik Ryszard Kłosowski. Był dobrym kolegą i cenionym zawodnikiem. Z braku środków finansowych na dalszy rozwój sekcji łuczniczej a szczególnie na zakup sprzętu wyczynowego Klub działalność organizacyjną ukierunkował na pracę wychowawczą, konsolidację zespołu i organizacji rajdów.

ROK 1986

W roku 1986 Zarząd Klubu działał w zmienionym składzie. Z Zarządu Klubu wycofał się kol. Przemysław Paszek. Na wakujące miejsce na posiedzeniu Zarządu dokooptowano kol. kol. Sławomira Kotlińskiego oraz Tadeusza Rembalskiego. W końcu sezonu łuczniczego odeszła ze składu Zarządu Klubu i z Klubu w ogóle kol. Renata Andracka. Stan członków Klubu wynosił 85 osób w tym 61 ćwiczących Zawodników. W kategoriach wiekowych układ zawodników był następujący: 1 seniorka, 3 seniorów, 18 juniorów i juniorek, 10 młodzików i 13 dzieci.

Zawodnicy sekcji łuczniczej naszego Klubu odbywali zajęcia szkoleniowe od 3.01.1986 r. do 31.03.1986 r. na sali torów łuczniczych „Arena” oraz korzystali z siłowni KS „Warta”.

W okresie od 1.04.1986 r. do 15.10.1986 r. trenowali na własnych torach łuczniczych przy ul. Piastowskiej 72. Zawodnicy startowali we wszystkich zawodach szczebla okręgowego a ponadto zespół mężczyzn w III Lidze Łuczniczej uzyskał w rundzie zjazdowej IV miejsce w skali krajowej. Do sukcesów roku 1986 należy zaliczyć pobicie 2-ch rekordów Okręgu w w Hali przez Tomasza Kubiaka na odległości 25 m oraz 25 +18 m w kategorii młodzików oraz zdobycie tytułu wicemistrza Okręgu w kategorii juniorów młodszych przez Radosława Nowackiego.

Wzorem roku poprzedniego w 1986 roku dla zawodników oraz członków Klubu zorganizowano następujące imprezy:

a/ z okazji Dnia Zwycięstwa w dniu 9 maja 1986 r. zorganizowano zawody łucznicze, w których brało udział 20 zawodników i zawodniczek. Za udział w zawodach uczestnicy otrzymali drobne upominki i dyplomy ufundowane przez Zarząd Wojewódzki TPPR w Poznaniu.

b/ w dniach 25—27.04.1986 r. zorganizowano dla wyróżniających się i zaangażowanych społecznie zawodników „Rajd pieszy w Karkonosze”. W rajdzie brało udział 12 osób.

c/ Dla uczczenia Międzynarodowego Dnia Dziecka zorganizowano Zawody łucznicze dla dzieci I młodzików. W zawodach brało Udział 15 osób.

d/ W ramach akcji „Lato na aportowo” w dniach 6—20.07.1986 r. zorganizowano zgrupowanie kondycyjne w Cisnej /Bieszczady/. Zadaniem zgrupowania było podniesienie ogólnej wydolności fizycznej zawodników. Obok realizowania zadań sportowych zawodnicy i działacze przepracowali po 8 godzin prac społecznych na rzecz Nadleśnictwa. Wykonane prace fizyczne w szkółce leśnej znalazło pełne uznanie miejscowych leśników. W zgrupowaniu brało udział łącznie 11 osób.

e/ W dniach 13—16 listopada 1986 r.. zorganizowano drugi „Rajd pieszy w Beskid Śląski. Rajd był nagrodą dla zawodników za trudy treningów i za osiągnięcia w wyszkoleniu sportowym. W rajdzie brało udział 21 osób.

Wszystkie zorganizowane przez Klub imprezy były uzupełniającym ogniwem w pracy wychowawczej i szkoleniowej pozwalające lepiej poznać zawodników, wyrobić więzy koleżeństwa oraz kształtować pozytywne cechy charakteru.

ROK 1986

kończyliśmy z umiarkowanym optymizmem, gdyż tak jak w roku ubiegłym nie przybyło nam środków finansowych, które pozwoliłyby na rzeczywisty rozwój sekcji łuczniczej.

ROK 1987

Zawodnicy sekcji łuczniczej naszego Klubu rozpoczęli zajęcia szkoleniowe od 5.01.1987 do 31.03.1987 r. na sali torów łuczniczych „Arena” oraz korzystali z siłowni KS „Warta”. Wzorem lat ubiegłych z wynajętych sal korzystali również pracownicy Biura Okręgowego Zarządu Lasów Państwowych w Poznaniu. Praca Zarządu Klubu w 1987 r. została ukierunkowana na organizację obchodów 5O—lecia Klubu Sportowego „Leśnik”. Zarówno wysiłki szkoleniowe jak i organizacyjne zmierzały do godnego, choć skromnego z braku środków jubileuszu Klubu. Podczas uroczystości jubileuszowych wszystkim zawodnikom, działaczom byłym i obecnym podziękowano za wkład włożony w rozwój o godne reprezentowanie barw Klubu Sportowego Leśnik.